– Zamana ihtiyacım yok. Burada olmak zorundayım. Sen aradığına yaklaşmış olmalısın ama o ben değilim.
– O hazır değil…
– Sarmaşıkların arasından sana bakıyor. Onu görebiliyor musun?
– Onu göremediğimi tekrar söylüyorum Rye. Kendi varlığının olup olmadığına bile emin değilim.
– Kiminle konuşuyorsun Rye?
– O da seni görmüyor…
– Şu an onu görüyorum!
– Neden gizleniyorsun?
– Son kararın nedir Rye?
– Ben…
– Sen çoktan kararını vermişsin Rye…
– Beni neden kurtardın Rye?
– Sen beni neden kurtardıysan o sebepten dolayı.
Olağanüstülükğuikeritshipsel…
“Ah ona bakabilir miyim?”
“Tabi ki.”
“Bütün kelimeler bunun içinde mi?”
“Hayır aslında o bir sözlük.”
“Hiç yukarıdan kendine baktın mı?”
“Başkalarına yukarıdan bakmayı biliyorum ama bana göre değil.”
“Hayır bahsettiğim o değil. Tıpkı bu sözlüğün içindeki kelimeler gibi aşağıdan kendini gördün mü onu soruyorum?”
“Felsefecilik mi oynuyoruz?”
“Evet biraz.”
“Yürümeyi isterim.”
“Nerede?”
“Tam tepemde.”
“Neden?”
“Görmek için?”
“Neyi?”
“Bizi.”
“Ya git işine.”
“Siz tabi alışkınsınız felsefeye, hep tam not değil mi?”
“Tabi canım.”
“Yürür müyüz?”
“Sınavdan sonra…”