Aralık, 2007
1
Kayıp gökten mi geldin, yerin dibinden mi yükseldin?
Ey Dovıl! Lanetlilerin lanetlisi kendin,
Varlığın, korku ve azap saçar kainatın kalbine.
Attığın her adımın ardında ölülerin izini bırakıp gidersin.
2
Bir okyanus kadar derin, bulutlar kadar yüksek nefretin…
Alemler arası devinimin ve tüm geçmişin efendisisin.
Bilinçsizce bir uykuda sisi göğsüne sarıp,
Dünyada uyanmamak üzere mezarları gizlersin.
3
En güçlü büyücülerden de engin olana kadir olan sen,
Önden giden sen, ardından büyücü güruhu, bedensiz yellerin.
En cesur savaşçılardan daha kutsala sahip olan sen,
Önden giden sen, ardından baron ruhu, kan sellerin…
4
Kendi iradeni öylece kullanmasıyla lanetlenen sen,
Tanrının yükselen ruhu, aydınlık gökkubbenin en büyük nurunu ilkin,
Hep istedin sonsuz sessizlik, tutku ve uykuyla, aldığın mirasa rağmen.
Aldığın mirasa rağmen sen, sedefsi, ipek ışık tülünü cennetinden indirdin.
5
Ey Dovıl! Lanetlilerin lanetlisi kendin,
Agza`yı, ilk evrenden gelen tek varlığın ruhunu kemiklerinden sen söktün.
Aramaya gelmişken o, ilk evrenin son kutsalı, Rolx`u,
Esaretin bedelcileri, karanlığın dahilindeki son aydınlık Ravmelx ve Kautops`un tohumunu…
Aramaya koyuldun sen ilk evrenin son lanetlisi Agza’yı.
Farkına varmadan sundun yahşi yemişi, içinde kendin oysa
Aramaya koyuldu bile şimdi Rolx seni, son evrenin son lanetlisi…
6
Bir kanadı en büyük korkuları bile güçsüz kılacak kadar parlak cennet yuvası melek kanadı,
Bir kanadı en küçük korkuları bile diriltecek kadar korkunç cehennem yuvası şeytan kanadı.
Ellerinde ilk evrenin en büyük ışığı, JAHAMUN…
Bekleyecek zamanı birlikte, emrinde kanları donduracak kadar kalabalık Zaur kuşları ve elinde JAHAMUN,
İçinde ve altında, saf ve mat suyuyla, en huzursuzundan, en korkusuzuna hiçbir isyancının dahi ulaşamayacağı cennet denizinin…
7
Ey Dovıl! Lanetlilerin lanetlisi kendin,
Sen ki yanılsamaların baronu, varlığının başlangıcından bu yana kötü değilsin.
Bundandır ki sen yenilmeye artık mahkum değilsin, geçmiş dışında…
Sen ki Cehennem Zebanilerinin kadim savaşını bitiren, oXo ve Kara İblis`i yenen,
Sen ki tüm ırkın yokoluma terk edildiğinde bile kalmayı başaran hayatta,
Vakti gelmiştir artık kimliğinin çıkmasına, vakti gelmiştir anlamamın, kim olduğuna…
8
Ezelden gelme bir ağıt vardır, “kötüler hep kaybeder” diye,
Ebedin gizini şöyle mi deseydim, “kaybedenler hep kötüdür” diye…
Ey Dovıl! Lanetlilerin lanetlisi kendin,
Senin lanetinin aslı içinde, nefsinde, nefesinde, nefretinde,
Ölümsüzlüğün öfkesi, karanlık ruhun, yokolmaz kemiklerine kaynamış…
9
Bazıları hayatı boyunca hep mutsuzdur ama,
Bazılarınınsa varolması yeter mutsuz olmasına…
Ölümsüzlük kaderinse inandığın, yenmeli onu usulca.
Evrenin gerçek savaşını görüyorsan, bitti artık AZAB!
Kendinin gerçek savaşını görüyorsan, ol artık AZAD!
10
Güneştir seni aydınlatan, geceden koruyup, ısıtan
İlk onlar hapsetti güneşi, ardına tellerden kafesin.
Yıllar geçmiş, çağlar atlatılmışken,
Gökten inen yağmur yaşatmalı seni.
Ama üstüne bastığın kara toprak ıslaksa,
Bu, onun kuru olduğunu hayal edememendir senin,
Ve farkına varamamandır suçunun.
İçinde boğulduğun karanlık, doğduğun, yaşadığın ve öleceğin,
Ardında güneşi bırakan, üstüne düşen gölgesiyken tellerin…
11
Ey Dovıl! Lanetlilerin lanetlisi kendin,
Seni özgür kılan yanlızlık değil, ruhundaki cahilliktir.
Sonun başlagıç olduğunu bilmek kadar, başlangıçtaki sonu görebilmek gerekir.
Ancak cevabı bilmek, ondan kaçınılmazlığı değil, onun sadece seçim olduğunu göstermelidir.
Gücün zayıf olana gösterimi ihtişami değil, içten içe kendini kemiren korkuların bastırılma isteğidir.
Elbet kaybın ve kaybedeceklerin olacak, fakat,
Bu, en güzeli arama, anlama yolculuğunda onu bulma inancını artıracak vesiledir.
Değer verdiklerini koruma amacında bir kusur görülemez .
Lakin bu amaç başkalarının değerlerine zarar vermemelidir.
12
Eğer ki kafanda beliren en ufak yanlızlığın ışığı, işe yarar bir fikrinse bile senin,
Bilensin ki epeydir kısıldığın, eşiğindesin aptallık uçurumu evresi, lanetli sesinin…
13
Milyarlarca yıl, kaybettiğinin adını dahi bilmeden, onu aradın heryerde, zaman durmadı,
Milyarlarca yıl, nedenini bilmediğin savaşlarda bulundun en önde, zaman durmadı,
Milyarlarca yıl, en büyük savaşı içinde yaşadın zulümle ve en hiddetli lanetle, zaman durmadı.
Oysa ki kainatın bütün suları birleşse bile yıkayamaz zihninin kanayan yarasını ve yanılsamalarını.
Artık varlıkların en büyük savaşında en önemli gardiyansın, artık ululaşan HUUD’u durdurabilecek tek dayanaksın, durdurasın ve durasın.
Al son evrenin en kutsal kılıcını omuzlarına, durdu zaman, yanılsadığın tek yokedici savaşçıdan sana kalan…
Onun en kutsalı, oldu senin kutsalın, o yanılsadığın, oldu senin aynın, çünkü o idi senin gerçek hayatın!
Alasın AJUSKA`yı ve yanılsatasın seni satan korucular lanetli Moug’ların dirilttiği evrenlerin en büyüğü olmaya çalışan Huud’a karşı ve koyasın gölgeler kılıcının karanlık adını, Huud’a karşı.
Gideceğin yer aynı, Huud’u durdurası sen ve gidince kaotik boşluğuna bulamayacaksın varlığını, Rolx bulana kadar senin varlığını…
İNANCIN…
AMACIN…
VE AŞKIN İÇİN AZAD OL DOVIL !!
(Dragon’un İlahi Okuntusu)