Veda

Görkemli akşamkatili yüzü kaybolmaya yüz tuttu. Bu alışılmadık ihtişamlı yabancı savaşçı bedeni tüm kullarında huzursuzluğu artırmıştı. Artık konuşmaya ihtiyaç duyulmayan, kulakların uyuduğu bir karşılaşmadaydı. Eğildi aşağılara doğru ve doğrularak tam tepesine yıldızların, selam verdi tanrıçasına. “Seninle gurur duyuyorum…” Boş ifade dağılırken ufak kırışıklıklar belirdi gözlerinin kenarında. Bakışlar yiterken tebessümü andıran dudaklar titredi, titredi aynı gökyüzündeki lotus yıldızları gibi…